روسیه تزاری نام دولت متمرکز روسیه از زمان اتخاذ عنوان تزار توسط ایوان چهارم در سال ۱۵۴۷ تا تأسیس امپراتوری روسیه توسط پتر بزرگ در سال ۱۷۲۱، بود.روسیه تزاری با تاریخچهای چندصد ساله، یکی از قدیمیترین کشورهای اروپا است. این کشور در طول تاریخ با تغییراتی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مواجه شده است. از شوروی سابق تا روسیه امروزی، این کشور تحولات بسیاری را تجربه کرده و در حال حاضر یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان است.
کاملترین خدمات بدون واسطه (تحصیلی، بازرگانی، حقوقی و…)در روسیه را تنها از ما بخواهید
تلفن مشاوره رایگان 28428987-021
نام و تاریخچه روسیه
در حالی که قدیمیترین نامهای مستعار دوک نشین بزرگ مسکو که در اسناد آن استفاده میشد، «روس» و «سرزمین روسی» بود، شکل جدیدی از نام آن در روسی توسط این نام رایج شد. در دهه ۱۴۸۰، ایوان چرنی و میخائیل مدوارتسف، کاتبان ایالتی ۱۱۱روسیه، روسیه را با نام “Росиа” (روسیا) و مدوارتسف نیز از عصای “ربوبیت روس” یاد میکند.
در سال ۱۵۴۷، ایوان چهارم به عنوان تزار و شاهزاده بزرگ تمام روسیه تاجگذاری کرد و بدین وسیله تزاری روسیه یا «تزاروم بزرگ روسیه» را اعلام کرد. همانطور که در سند تاجگذاری توسط پاتریارک قسطنطنیه ارمیا دوم و در متون رسمی متعدد نامیده شد. فرمول در نسخههای خطی «به تمام ایالت روسیه بزرگ» بعداً جایگزین نسخههای خطی دیگر شد – «به تمام قلمرو روسیه» اولی بیشتر نمونه قرن هفدهم است، زمانی که استفاده از اصطلاح «روسیه بزرگ» بهطور گستردهای رایج شد. در قرن هفدهم، شکل جایگزین روسیه شد تا میزان قدرت امپراتوری تزار را به زبان چینی توصیف کند، و فئودور سوم از اصطلاح «تزاروم بزرگ روسیه» برای نشان دادن یک دولت امپراتوری و مطلقه استفاده کرد، که هم روسیه و هم روسیه را تابعیت میکرد. سرزمینهای غیر روسی. نام قدیمی روس در اسناد رسمی جایگزین شد، اگرچه نامهای روس و سرزمین روسیه هنوز رایج و مترادف با آن بود.
دولت روسیه تا حدی به عنوان مسکویا در سراسر اروپا، عمدتاً در بخش کاتولیک آن، باقی ماند، اگرچه این اصطلاح لاتین هرگز در روسیه استفاده نشد. به نظر میرسد که دو نام روسیه و مسکویا در اواخر قرن شانزدهم و در طول قرن هفدهم با نقشهها و منابع مختلف غربی که از نامهای مختلف استفاده میکردند، قابل تعویض بودهاند، به طوری که این کشور «روسیه یا مسکویا» نامیده شد.در انگلستان، قرن شانزدهم، آن را به نام روسیه و هم مسکووی میشناختند.
به گفته مورخان برجسته ای مانند الکساندر زیمین و آنا خروشکویچ، استفاده مداوم از اصطلاح مسکوویا نتیجه عادت سنتی و نیاز به تمایز بین بخش مسکووی و لیتوانیایی روسیه و همچنین منافع سیاسی لهستانیها بود. – مشترک المنافع لیتوانی که برای مناطق غربی روسیه با مسکو رقابت کرد. به دلیل تبلیغات کشورهای مشترک المنافع، و همچنین یسوعیان، در بسیاری از مناطق اروپا که قبل از سلطنت پتر کبیر دانش مستقیم وجود نداشت، به جای روسیه از اصطلاح مسکو استفاده میشد. کشور اما در اروپای شمالی و دربار امپراتوری مقدس روم، این کشور به نام خود، روسیه یا روسیا شناخته میشد. زیگیسموند فون هربرشتاین، سفیر امپراتور روم مقدس در روسیه، از روسیه و مسکوویا در کار خود در مورد تزاری روسیه استفاده کرد و خاطرنشان کرد: “اکثریت معتقدند که روسیه نام تغییر یافته روکسولانیا است. مسکوویها (“روس هاً در نسخه آلمانی) این را رد میکنند و میگویند که کشورشان در اصل روسیه نامیده میشد». کاپیتان فرانسوی که در روسیه خدمت میکرد و شرح مفصلی از امپراتوری روسیه در اوایل قرن هفدهم که به پادشاه هنری چهارم ارائه شد، با اشاره به تفاوت بین نامهای لاتین و روسی، اظهار داشت که خارجیها “اشتباهی” میکنند. هنگامی که آنها را مسکوئی و نه روس خطاب میکنند، وقتی از آنها میپرسند که چه ملتی هستند، پاسخ میدهند “روساک” به معنای “روس” و وقتی از آنها میپرسند اهل کدام منطقه هستند، پاسخ مسکو، ولوگدا، ریاسان و شهرهای دیگر». نزدیکترین آنالوگ اصطلاح لاتین مسکویا در روسیه «تزاروم مسکو» یا «تزاروم مسکو» بود که همراه با نام «روسیه» گاهی در یک مورد استفاده میشد.
امپراتوری روسیه
دوره پایانی سلطنت روسیه از زمان اعلام آن در نوامبر ۱۷۲۱، تا انحلال آن در مارس ۱۹۱۷ به مدت ۱۹۶ سال بر اکثر شمال اوراسیا حکومت راند. پایتخت این امپراتوری شهر سنپترزبورگ بود. پس از پیمان نیستاد، امپراتوری جانشین روسیه تزاری شد. ظهور امپراتوری روسیه با افول قدرتهای رقیب همسایه: امپراتوری سوئد، مشترک المنافع لهستان-لیتوانی، ایران قاجاری، امپراتوری عثمانی و دودمان چینگ چین، مصادف شد. این کشور همچنین بین سالهای ۱۷۹۹ و ۱۸۶۷ مستعمرههایی در آمریکای روسیه داشت. امپراتوری روسیه با مساحت تقریباً ۲۲،۸۰۰،۰۰۰ کیلومتر مربع (۸،۸۰۰،۰۰۰ مایل مربع)، پس از امپراتوری بریتانیا و امپراتوری مغول، سومین امپراتوری بزرگ تاریخ از لحاظ وسعت محسوب میشود. در سرشماری سال ۱۸۹۷ روسیه بر جمعیتی ۱۲۵.۶ میلیون نفری حکومت میکرد که تنها سرشماری انجام شده در کل دوره امپراتوری بود. از شاخصههای امپراتوری تنوع قومی، زبانی، مذهبی و اقتصادی زیادی آن بود.
رومانوفها
رومانوفها خاندانی اشرافی و قدرتمند در مسکو بودند. نخستین تزار روسیه، ایوان مخوف (۸۴ – ۱۵۳۰م) با خاندان رومانف وصلت نمود. رومن زاخارین، جد اعلای رومانفها برادر آناستازیا، همسر ایوان مخوف تزار روسیه بود و پسری نیز به نام نیکیتا داشت که پدربزرگ اولین تزار رومانف یعنی میخائیل فئودوروویچ رومانوف است. این خانواده بهدلیل همزمانی با ایوان مخوف (ایوان چهارم) و نیز به این دلیل که در دسیسهها و توطئههای درباریان در حوادث پس از مرگ ایوان مخوف شرکت نداشتند در میان مردم روسیه محبوب بودند. ضمن اینکه فئودور نیکتایویچ رومانف پدر میخائیل رومانف اولین تزار روسیه، مورد تأیید یک مقام مورد احترام روحانی در روسیه بود که حین جنگ با لهستانیها در دوران هرج و مرج، رهبری مردم روسیه را بر عهده داشت. پس از شکست لهستانیها مردم میخاییل یکم را به سلطنت برگزیدند. این خانواده تا ۳۰۰ سال و تا انتهای جنگ جهانی اول و زمان ظهور کمونیسم در روسیه با اقتدار حکومت میکردند.
تِزار چیست؟
تزار واژهای اسلاوی برای «پادشاه» است. این واژه از نام سزار گرفته شده بود. این واژه برای زنان به شکل تزارینا به کار میرود.واپسین تزار روسیه، نیکلای دوم بود که خود و خانوادهاش در سال ۱۹۱۷ و در جریان انقلاب روسیه از تاج و تخت خلع شد و سپس در ژوئیه سال ۱۹۱۸ توسط بلشویکها اعدام شدند.
نیکلای دوم هیچ تمایلی به اصلاحات نداشت و بدنبال راه پدرش در طریق فردسالاری بود، در نتیجه فضای روسیه مملو از افکار انقلابی شده بود. حاکمان روس برای گریز از تغییرات به جنگ با ژاپن بر سر تسلط بر کره و منچوری در شمال چین روی آوردند. روسها خود را پیروز جنگ میدانستند ولی سرانجام پیمان صلحی در سپتامبر ۱۹۰۵ با ژاپن امضا کردند که کنترل کره و بخشی از منچوری و راهآهن کلیدی آن بدست ژاپنیها افتاد. در ۲۲ ژانویه ۱۹۰۵، حدود دویست هزار روسی در شهر سنپترزبورگ اجتماع کردند و خواستار کاهش ساعات کار و افزایش دستمزدها شدند. تظاهرکنندگان بر روی حمایت تزار از خودشان حساب میکردند. اما نتیجه آن برعکس بود. سربازان نیکلای دوم بر روی تظاهرکنندگان آتش گشودند و صدها نفر از تظاهرکنندگان کشته یا زخمی شدند. این واقعه به یکشنبه خونین معروف شد.
اوضاع روسیه ناآرام بود و شورشهای دهقانی در روستاها با اعتصابات کارگران صنعتی در شهرها همراه شده بود. نیکلای دوم از طرفی به اصلاحات و ایجاد مجلس انتخابی مشورتی «دوما» اقدام کرد و از طرف دیگر به روی اعتصابکنندگان آتش گشود. اعدامهای صدراعظم استولیپین در سالهای ۱۹۰۶ و ۱۹۰۷ توانست برای چند سالی فضای روسیه را آرام کند. در موج بعدی این رویدادها یعنی از سال ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۴ اعتصابات کارگری وضعیت شهرهای روسیه را متشنج کرد.
در سال ۱۹۱۴، جنگ جهانی اول کل اروپا را فرا گرفت. روسها در حالی که فاقد رهبری نظامی کارآمد، آموزش، غذا و اسلحه و مهمات کافی برای چنین جنگی بودند، وارد این جنگ شدند. نتایج جنگ جهانی اول برای روسها فاجعهبار بود، و تنها ۳ میلیون روسی در همان سال اول کشته، زخمی یا اسیر شدند. با افزایش تلفات، روسهای بیشتری خواستار خروج از جنگ جهانی اول شدند. سنپترزبورگ که با شروع جنگ جهانی اول به علت اسم آلمانی آن به پتروگراد تغییر نام یافته بود در مارس ۱۹۱۷ شاهد شورشی بود که برای نخستین بار، سربازان ارتش نیکلای دوم به صفوف مردم پیوستند. سربازان ارتش دیگر از نیکلای دوم فرمانبرداری نمیکردند. دومای روسیه که دریافت نیکلای دوم دیگر نمیتواند بر روسیه حکومت کند، یک دولت موقت تشکیل داد و هیأتی را به ملاقات تزار فرستاد. تزار استعفانامه خود را تسلیم دوما کرد و برادر خود میخائیل را به عنوان جانشین خود معرفی کرد، اما میخائیل حاضر به پذیرش این مقام نشد. در ۷ نوامبر ۱۹۱۷ بلشویکها (حزب سوسیال دموکرات کارگری) دولت موقت را کنار زدند و قدرت را در روسیه بدست گرفتند.
خانواده تزار توسط دولت موقت کرنسکی به شهر توبولسک در سیبری منتقل شده بودند. پس از به قدرت رسیدن بلشویکها، خانواده تزار به شهر یکاترینبورگ منتقل و در خانه یک مهندس فراری زندانی شدند. ارتش سفید که حامی رژیم گذشته و مخالف جدی بلشویکها بود، در حال نزدیک شدن به شهر یکاترینبورگ بود و این امکان وجود داشت که خانواده تزار را آزاد کنند و دوباره ادعای حکومت کنند. بلشویکها به وحشت افتادند و در نتیجه کمیته اجرایی مرکزی مسکو دستور اعدام تزار و خانوادهاش را صادر کرد و کمیسر یکاترینبورگ مسئول اجرای این دستور شد. در نتیجه در بامداد ۱۷ ژوئیه ۱۹۱۸ نیکلای دوم و اعضای خانوادهاش در زیرزمین خانه به ضرب گلوله توسط بلشویکها کشته شدند و اجساد آنان در جنگل مجاور شهر سوزانده و دفن شد.
تزارهای روس
- پتر یکم
- کاترین یکم
- پتر دوم
- آنا، امپراتریس روسیه
- ایوان ششم
- یلیزاوتا
- پتر سوم
- کاترین دوم
- پاول یکم
- الکساندر یکم
- نیکلای یکم
- الکساندر دوم
- الکساندر سوم
- نیکلای دوم
جاذبههای روسیه
روسیه تزاری با داشتن مناظر طبیعی فوقالعاده، معماری برجسته و موزههای فراوان، به عنوان یک مقصد گردشگری محبوب شناخته میشود. در زیر به برخی از جاذبههای مشهور روسیه تزاری اشاره خواهیم کرد:
– میدان قرمز: بزرگترین میدان شهر مسکو که محل قرار گرفتن کاخ کرملین و کلیسای سنت باسیل است.
– هرم لوورس: یک اثر باستانی معروف در شهر سن پترزبورگ که به عنوان یکی از عجایب جهان شناخته میشود.
– دریاچه بایکال: بزرگترین دریاچه آب شیرین جهان که در منطقه سیبری قرار دارد و طبیعت زیبا و فرصتهای ورزشی فراوانی را در اختیار گردشگران قرار میدهد.
فرهنگ و آداب و رسوم
روسیه تزاری با داشتن فرهنگ گنجاننده و آداب و رسوم منحصر به فرد، برای گردشگران جذابیت ویژهای دارد. در این کشور، میتوانید با رقصهای محلی، هنرهای تئاتری و موسیقی محلی آشنا شوید. همچنین، بهتر است قبل از سفر به روسیه تزاری با آداب و رسوم محلی آشنا شده و احترام لازم را به آنها بگذارید.
هتلها و رستورانها
روسیه با داشتن هتلهای لوکس و رستورانهای متنوع، اقامت و خوراکی مناسبی برای گردشگران فراهم میکند. در هتلهای بزرگ شهرهای مسکو و سن پترزبورگ میتوانید اقامتی راحت و لذیذ را تجربه کنید. همچنین، در رستورانهای محلی میتوانید از غذاهای محلی و خوشمزه لذت ببرید.
نکات امنیتی در سفر روسیه
قبل از سفر به روسیه، بهتر است نکات امنیتی زیر را در نظر بگیرید:
– حتماً اطلاعات خود را در مورد شرایط امنیتی کشور بهروز کنید.
– از جعبه امانات هتل استفاده کنید و مقدار زیادی پول نقد با خود نبرید.
– در مکانهای عمومی مراقب کیسهها و کیفهای خود باشید و به دزدی توجه کنید.
در نهایت
روسیه با تاریخچه، جاذبههای گردشگری، فرهنگ و آداب و رسوم منحصر به فرد و هتلها و رستورانهای با کیفیت، یک مقصد گردشگری بسیار جذاب است. همچنین، با رعایت نکات امنیتی، میتوانید از سفری امن و لذتبخش به این کشور برخوردار شوید. بنابراین، سفر به روسیه تزاری را به همه علاقهمندان به گردشگری توصیه میکنیم.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا اخذ ویزا و اقامت روسیه با مشاوران تخصصیِ روسیار تماس حاصل نمایید 28428987-021
روسیار، متخصص در روسیه